Aktuariusze, jako specjaliści w zarządzaniu ryzykiem, posiadający umiejętność analitycznego myślenia, a także wiedzę biznesową, pracują przede wszystkim w towarzystwach ubezpieczeń oraz w firmach konsultingowych i audytorskich. Aktuariusze mogą pracować również w instytucjach państwowych, które związane są z systemem ubezpieczeń społecznych, a także w jednostkach, w których odpowiadają za rozwiązywanie problemów statycznych i finansowych, np. w bankach lub dużych korporacjach. Miejscem pracy aktuariusza jest również biuro aktuarialne, w którym odpowiada m.in. za wycenę rezerwy na świadczenia pracownicze.
Aktuariusz, dokonując wyceny rezerw na świadczenia pracownicze, przypisuje wartość finansową przyszłym zdarzeniom poprzez dokonywanie kalkulacji prawdopodobieństwa zdarzeń losowych. Zaliczamy do nich głównie:
– narodziny,
– chorobę,
– małżeństwo,
– przejście na rentę lub emeryturę,
– wypadek lub śmierć.
Aktuariusz, wyznaczając rezerwy na świadczenia pracownicze, m.in. rezerwy na odprawy emerytalne, rentowe, pośmiertne, nagrody jubileuszowe oraz niewykorzystane urlopy, opiera się o dane historyczne podmiotu, którego dotyczy wycena, o prognozy przyszłych zdarzeń oraz obowiązujące powszechnie przepisy prawne.
Ponieważ wyznaczenie rezerwy na świadczenia pracownicze jest skomplikowane oraz wymaga uwzględnienia przez aktuariusza szeregu założeń makroekonomicznych, aktuariusze są jednymi z najlepszych specjalistów zajmujących się zarządzeniem ryzykiem.
Wyznaczanie rezerwy na świadczenia pracownicze w profesjonalnym biurze aktuarialnym oraz przez licencjonowanego aktuariusza jest zalecanym przez Krajowy Standard Rachunkowości nr 6 oraz Międzynarodowy Standard Rachunkowości nr 19 sposobem wyceny świadczeń pracowniczych.