Najczęściej tworzone przez jednostki rezerwy na świadczenia pracownicze to przede wszystkim:
– rezerwy na nagrody jubileuszowe
– rezerwy na odprawy emerytalne
– rezerwy na odprawy rentowe
– rezerwy na odprawy pośmiertne
– rezerwy na niewykorzystane urlopy
– zakładowy fundusz świadczeń socjalnych
– ekwiwalent energetyczny
– deputaty węglowe
– inne dodatkowe świadczenia pracownicze.
Krajowy Standard Rachunkowości nr 6 „Rezerwy, bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, zobowiązania warunkowe” określa sposób ewidencji i ustalania powyższych rezerw pracowniczych. Zgodnie z nim, bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów z tytułu przyszłych świadczeń pracowniczych, czyli rezerwy na świadczenia pracownicze, najczęściej dokonywane są z tytułu odpraw emerytalnych, odpraw rentowych, nagród jubileuszowych oraz niewykorzystanych urlopów. Rezerwy na niewykorzystane urlopy tworzone są przede wszystkim na urlopy pracowników produkcyjnych, którzy otrzymują wynagrodzenie za efekt pracy, np. wynagrodzenie akordowe. Celem stworzenia tych rezerw jest odniesienie kosztów do okresu, w jakim jednostka faktycznie uzyskała efekty pracy pracowników. Natomiast odprawy emerytalne, rentowe oraz nagrody jubileuszowe to długoterminowe świadczenia pracownicze, które zależne są od stażu pracy.